Πολύγραφός Α1

Λιοντάρι εάν δεν ήμουν, θα ήμουν ένας Αετός, έχω πολλά χαρίσματα, μ' ας όψεται το καθεστώς μ' εκπαίδευε να μην τολμώ, να είμαι υφιστάμενος και να τους λέγω ευχαριστώ.	Που είναι οι γενναίοι Έλληνες, που είναι οι Ελληνίδες μάνες; Αντί θρησκεία, ο 'παράς', αντί παιδιά, 'καριέρα'. Και γίναν τα ελληνόπουλα, μία τρελο-παρέα.	Όσοι τολμούν να ονειρευτούν, φαντάζονται να φεύγουν, εκεί μακριά, στη ξενιτιά γυρεύουν την πορεία τους, να ζουν ευτυχισμένα. Εδώ δεν έχει προκοπή, όποιος τολμά να ονειρευτεί, σίγουρα «φοροδιαφεύγει».
Συνδικαλιστές και βουλευτές με χρόνια στη «μαρμίτα», κουμάντα  έκαναν καλά για τα δικά τους σπίτια. Και ο Λαός παιδεύεται, δε βρίσκει υποστήριξη, ότι η αριστερά βολεύεται και έγινε συντήρηση.	Χωρίς καθόλου ιδανικά, δίχως μια άκρη από αξίες, Για εργασία σερβίρουν τον καφέ ή τον καφέ τους πίνουν. Άλλες δουλειές δε δίνουν, κι αν δώσουν δεν πληρώνουν.	Όλοι μας φταίνε δυστυχώς και μόνο εμείς δεν φταίμε. Γκρινιάρηδες δικάζουμε και κρέμασμα ζητούμε για όσους καταδικάζουμε χωρίς απολογία.

Για να φύγουμε από την κρίση, πρέπει λίγο να σκεφτούμε. Είναι πλέον θεμιτό να ζητούμε, ότι υπάρχει 'θετικό'.
Πρόοδος σαφώς σημαίνει, το καινούργιο, το σωστό, ότι πρέπει να στηρίζει, το παλαιό δοκιμασμένο που μας έφερε ως εδώ.
Γκρέμισμα χωρίς σκοπό, είναι πάντα για κακό. Η ιστορία μας διδάσκει, πως χωρίς γερές τις βάσεις δεν υπάρχουν υπερβάσεις.
Για να πας ευθεία εμπρός, θέλει σχέδια, μέθοδο και καλή συνεργασία. Σύσσωμη, όλη η Ελλάδα και ο διχασμός στην άκρη.